Op 3 februari was het wachten op een gesprek met de wethouder, beide projectontwikkelaars en de beide verenigingen MMWZ de Tippe en Groeneburenhof.
Op 16 maart bleek dat projectontwikkelaars en de beide verenigingen niet nader tot elkaar kwamen. De gemeente zegde toe om goed uit te zoeken wat in deze situatie mogelijk zou zijn.
Eind april was er een kort telefoontje dat de gemeente in de analyse van de resultaten tot dan toe, geen “gekke dingen” had gevonden en de projectontwikkelaars zouden wel weer met ons contact opnemen. Dat gebeurde op 5 mei met een kort telefoontje en op 6 mei met een brief waarin de samenwerking met ons werd opgezegd.
Terug bij af,
maar we gaan niet bij de pakken neerzitten. Een brief naar de wethouder met de vraag voor een vervolggesprek resulteerde in een afspraak op 14 juni.
Terug naar af geeft ook weer nieuwe kansen: weer opnieuw kijken naar wat er mogelijk is in houtbouw, weer opnieuw onderzoeken wat er op het gebied van duurzaamheid op dit moment op de markt is. Weer terug naar onze idealen: daar krijgen we weer energie van.
Veel ervaringen opgedaan
Maar natuurlijk hebben we ook van het proces geleerd: we hebben ons veel termen en kennis over de bouw eigen gemaakt, we hebben ervaren dat het stijgen van bouwkosten, verplichte verdichting van woningbouw en stagnerende woningmarkt ons veel parten spelen. We hebben geleerd dat gemeentebeleid en uitvoering in de praktijk ver uit elkaar kunnen liggen en dat co-creatie een moeizaam proces is.
Vooral zien we dat ons project nog steeds heel goed past in de huidige maatschappelijke ontwikkelingen, zoals kleiner gaan wonen om doorstroming te bevorderen op de woningmarkt. En vooral om sociaal contact in een woonbuurtje te vergroten en zo meer aandacht en zorg voor elkaar te stimuleren in een tijd van zorg schaarste en toename van het aantal ouderen.
